فرض کنید کسی در مورد آب و هوای بد نظر داده است. سپس عذرخواهی می‌کند که نمی‌پرسد آیا می‌خواهد در تمام صحبت‌هایش درباره آب و هوا صحبت کند یا خیر. او حتی ممکن است خجالت بکشد و همچنان در مورد آب و هوا صحبت کند و برای آزار دیگران عذرخواهی کند.
در اینجا قطعاً مشکل عزت نفس وجود دارد. در اینجا مواردی وجود دارد که باید هنگام انتخاب مورد خود به دنبال آنها باشید.
1. من عذرخواهی می کنم
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در خیابان با شخصی برخورد کرده و بلافاصله عذرخواهی کرده باشید. مطالعات نشان داده اند که این به مشکلات عزت نفس مربوط می شود که باعث می شود فرد بعد از هر اتفاق بد مسئولیت پذیر شود.
اگر چنین مشکلی دارید، پس از هر حادثه ای که شما را مجبور به عذرخواهی می کند، وضعیت را ارزیابی کنید. آیا واقعاً کار اشتباهی انجام داده اید که ارزش عذرخواهی را داشته باشد؟
2. این یک تصادف بود
برخی افراد در پاسخ به تعریف و تمجید دیگران پس از اینکه به موفقیت های بزرگی در زندگی خود دست یافتند، به من می گویند که شانس فقط لبخند زد یا اتفاق دیگری افتاده است.
آنها وانمود می کنند که خوش شانس هستند و فراموش می کنند که چگونه برای رسیدن به این نتایج فداکاری کردند. بر اساس تحقیقات به این پدیده ابراز وجود غیرمنصفانه یا غیرمنصفانه می گویند.
در این صورت، اعتراف به اینکه شما عالی هستید، خوب است. و اگر کسی شما را تحسین کرد، یاد بگیرید به جای بهانه، تشکر کنید.
3. من نمی دانم آنها در مورد من چه فکر می کنند
به گفته دانشمندان دانشگاه نیوهمپشایر، افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، بیشتر به نظرات دیگران اهمیت می دهند و نمی توانند ناسازگاری ها و تفاوت ها را تحمل کنند. آنها ترجیح می دهند با افراد ناخوشایند و منفی صحبت کنند تا اینکه رابطه را روشن کنند.
بهتر است بدانید که اینجا همه فقط به فکر خودشان هستند و به شما فکر نمی کنند. تصور کنید وارد دنیای کارمایی ارل شده اید.
4. من می خواهم استراحت کنم
به گفته مارگاریتا تارتاکوفسکی، یکی از ویراستاران روان‌مرکزی، عزت نفس پایین علاوه بر عوارض رفتاری، اثرات فیزیکی مانند خستگی و خواب‌آلودگی غیر قابل توضیح دائمی دارد. به این ترتیب فرد از مشکلات و نگرانی ها دوری می کند و این اجتناب نشانه اعتماد به نفس پایین است.
اگر چنین است، سعی کنید با درمانگر خود صحبت کنید. با توصیه او می توانید فعالیت های جایگزینی برای خواب پیدا کنید.
5. من نمی دانم چه چیزی را انتخاب کنم
اگر مرتباً از پیشخدمت رستوران می خواهید که چند دقیقه به شما فرصت دهد تا سفارش خود را انتخاب کنید، بهتر است به عزت نفس فکر کنید. افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند نمی توانند سریع تصمیمات ساده بگیرند و مدام در حال تغییر نظر هستند.
زندگی می تواند بسیار آسان و سرگرم کننده باشد. تصمیمات لحظه ای کوچک این واقعیت را تغییر نمی دهند، اما در زمان و اعصاب شما صرفه جویی می کنند. ترفندی برای افراد با قلب شکسته اگر نمی دانید در رستوران چه چیزی سفارش دهید، همیشه سالاد سزار را انتخاب کنید.
6. من فقط…
برخی افراد دوست دارند از خود محافظت کنند، حتی بدون دلیل. آنها می توانند هر عبارت یا حتی تعریفی را به کنایه یا انتقاد تعبیر کنند. به هر دلیلی شروع به توضیح و بهانه تراشی می کنند و پاسخ خود را با «من فقط …» شروع می کنند. مثلاً در جواب عالی به نظر می رسد که می گویید من فقط لباس خواهرم را پوشیدم، انگار که از زیبایی او عذرخواهی کنم.
شنیدن، تعریف کردن، تعریف کردن، انتقاد کردن، یا پاسخ به یک سوال به وضوح قابل درک است. از تعریف ها و توضیحات برای سؤالات قدردانی کنید، اما بهانه نیاورید.
۷- از کلمات توهین آمیز به خودتان استفاده کنید
برخی از افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند مدام خود را مسخره می کنند و از الفاظ توهین آمیز به خود استفاده می کنند. آنها فکر می کنند دیگران همیشه به فکر کاستی های خود هستند، پس بهتر است خودشان با این کمبودها شوخی کنند. مثلا به جای اینکه بگویند خوردم، می گویند فلان کار خوراکی کردم.
اگر به مشکلات خود توجه نکنید، ممکن است دیگران اصلا متوجه آنها نشوند.
8. شاید حق با من باشد، اما مطمئن نیستم
اگر اشتباه نکنم، استفاده مداوم از عباراتی مانند، شاید، به احتمال زیاد، بهانه ای است برای زمانی که دیدگاه ها، حرفه های یک فرد محقق نمی شود.
آنچه را که می گویید کنترل کنید و به یاد داشته باشید که فرضیات هیچ کس 100٪ درست نیست.
9. همه اینطور فکر می کنند
تمام عبارات، مثل دیگران، فکر می کنند، بسیاری فکر می کنند، همه آن را می خواهند، مصداق ترس از اظهار نظر شخصی و پیروی از کلیشه ها در جامعه است. مردم می دانند که فقط نظرات شخصی می تواند شخصیت آنها را شکل دهد.
10. من طور دیگری فکر کردم، اما موافقم
آیا تا به حال افرادی را دیده اید که در بحث های حرفه ای بی کفایت باشند اما با افراد کاریزماتیک موافق باشند؟ آنها هرگز بحث نمی کنند و فقط موافق هستند. ترس وسواسی از شکست و خطای یادگیری است (والدین به کودک اجازه اظهار نظر نمی دهند). انسان باید بداند که غریبه ها نمی دانند چه چیزی برای آنها خوب است و به چه چیزی نیاز دارند.